Rozdział 7

Ze snu znowu rano wyrwał mnie budzik. Czasem drażniło mnie już to, że muszę tak wcześnie wstawać. Gregor już nie spał. Weszłam do salonu gdzie Gregor nakładał nam śniadanie

-Jak ty wcześnie wstałeś-powiedziałam całując go w policzek.

-Chciałem zrobić nam śniadanie

-Dziękuję ci bardzo-uśmiechnęłam się i razem zjedliśmy. Szybko się ubrałam i wyszliśmy na trening. Tak bardzo się cieszę, że ze mną i z Gregorem już wszystko w porządku. Jednak dalej nie rozumiem o co chodzi z Stefanem. Dawniej wykorzystywał każda okazję by ze mną lub z Gregorem porozmawiać, spotkać się... A teraz unika nas jak ognia. Okazało się, ze na treningu chłopcy mieli przebiec 42 km. 

-Proszę tylko nie biegi!-powiedział Michael.

-Możemy robić cokolwiek innego-dodał Thomas.

-Chłopcy biegi są bardzo fajne-odpowiedziałam próbując ich zachęcić-Jeśli to wam doda trochę otuchy mogę pobiec z wami.

-Tak!-wyrwał się Poppinger.

-W takim razie biegnę-zaśmiałam się i poszłam przebrać się w strój sportowy, Uwielbiam biegać. Biegłam koło Gregora. Trzymaliśmy się za ręce. Nagle za nami pojawił się Stefan. Nie zauważył nas. Rozmawiał z Michim. Po chwili jednak jego wzrok padł na mnie i na Gregora. Stefan przeklął, kopnął jakiś kamień i poszedł zdenerwowany w drugą stronę. Zupełnie nie wiem o co mu chodziło. Ja tylko trzymam za rękę mojego chłopaka. To chyba normalne.

Po treningu Michi zaoferował, że pójdziemy na pizze. Wszyscy się zgodzili. Siedzieliśmy w tej pizzerii już dobre 3 godziny gdy Gregor się odezwał

-My musimy iść z Ines

-Gdzie?-zapytałam zaskoczona.

-No chodź, dowiesz się-odpowiedział. Pożegnaliśmy się i wyszliśmy. 

-Gdzie idziemy?

-Mówię, że się dowiesz to się dowiesz-odpowiedział całując mnie w policzek. Podjechaliśmy jeszcze do hotelu i Gregor coś zabrał. Po tym udaliśmy się na jakieś wzgórze... -Tu cię chciałem zabrać.

-Ale o co chodzi?

-Zaraz zobaczysz piękny zachód słońca-odparł. Faktycznie był cudowny, Siedzieliśmy tak jakieś... Sama nie wiem ile, ale bardzo długo.-Ines bo ja mam do ciebie sprawę...

-Tak?

-No bo wiesz ty kiedyś skakałaś no i...

-Nie zaczynaj!-syknęłam.

-Ale nie o to chodzi...

-To o co?

-Bo ja sprawdzałem na internecie no i ty byłaś bardzo dobrą skoczkinią...

-PROSIŁAM CIĘ ŻEBYŚ NIE SPRAWDZAŁ, NIE SZUKAŁ I NIE INTERESOWAŁ SIĘ, TAK??!-nie wytrzymałam już. Wybuchłam.

-No tak ale...

-ALE?!-krzyknęłam. Zdenerwowana wróciłam sama do hotelu. Umyłam się i kładłam się spać kiedy wszedł Gregor.

-Skarbie no przepraszam...-powiedział przytulając mnie, Dalej byłam wściekła ale nie chciałam się kłócić.

-No już wybaczam-odparłam. Gregor mnie pocałował. Już razem położyliśmy się do łóżka by jutro znowu wstać na trening.

___________________________________________________________________

Zebrałam w sobie siłę i powstał kolejny rozdział xD Wgl miał być o zupełnie czymś innym no ale tak wyszło xD ahhha

Komentujcie! Każdy kom to motywacja

xoxoxooxoxoxoxoxooxooxoxoxoxoxoxooxxo